انتشارات شکوریان
همواره باید به یاد داشته باشیم، که انسان محور اصلی تمام امور است و هر چه که وجود دارد، به وی مربوط است و از خصلتهای نیک و بد او ناشی می شود، بر خلاف سایر جریانات موجود در دنیا که انسان را فراموش کرده اند و ریشهی مصائب و بد بختیها را در همه جا جستجو می کنند. مگر در ذات انسان.
به نظر این جانب توسعه را باید از آموزش و تربیت نیروی انسانی شروع کنیم و این بخش کلیدیترین مفیدترین و پربازدهترین بخشهای اقتصادی و اجتماعی است و سایر بخشها به تبع آن رشد و حرکت خواهد کرد. این نیروی انسانی است، که عامل تحول و حرکت، سایر بخشها و حیات آن موجب منابع طبیعی و صنعتی خواهد بود.
اصلاً توسعه یک مقوله انسانی است و سر و کار آن با انسانهاست و توسعه سایر بخشها نیز بدست انسان و برای انسان تحقق پیدا کرد. چگونه ممکن است محور را انسان قرار ندهیم. توضیع آنکه سرمایهها و منابع طبیعی هر کشور و هر ملت و زمینه های رشد و توسعه از دو بخش تشکیل می شود:
الف ـ نیروی انسانی. ب ـ منابع طبیعی، که منابع طبیعی در رابطه با انسان و برای انسان است.
و تجهیز و بهره برداری از منابع طبیعی جز در سایه وجود انسان و نیروی انسانی کاردان و با کفایت امکانپذیر نیست و بدون وجود انسان و این که در خدمت انسان باشد، نیز بیهوده و بیفایده. پس منابع طبیعی هم متأثر از انسان است، و هم برای انسان و باید حفظ شود و از آن در خدمت انسان بهرهبرداری شود.
اما در هر صورت هرگونه تحولی را مدیون کار و درایت و فکر و تدبیر و برنامهریزی و علم و دانش انسان است، و کلید کلیه معماهای طبیعت مغز انسان و دست مهارت و قدرت و کار و تلاش و مدیریت اوست. و این انسان که همه منابع را باید کشف کند، و همه را با اتم و دریا و اقیانوس و فضا بشکافد و اگر ابزار تکنولوژی برای بهرهبرداری بهتر کشف منابع خلقت تولید انبوه صنعت پیشرفته تبدیل منابع طبیعی به کالا و خدمت و ثروت و صدها و هزارها عامل دیگر ایجاد می شود. بدست توانای انسان با انگیزه و با اشتیاق و تلاشگر و جدی و مدبر و برنامهریز و محقق و پژوهشگر ایجاد می شود.