انتشارات شکوریان
برای حرکت در جاده پیشرفت و توسعه بدور از توانائی های علمی و تکنولوژی نمی توان توفیقی بدست آورد و برای آن که جامعه بتواند پیشرفتهای علمی را در خدمت بگیرد و بضاعت های خود را بالا ببرد گذشته از ایجاد سازمانها و مراکز اطلاعاتی پژوهشی مناسب باید که دریافت های خود را از درون پالایشگاه فرهنگ ملی بگذراند و سپس به هضم و جذب آن بپردازد.
آنچه در تاریخ به انسان ویژگی می بخشد، فرهنگ اوست، فرهنگی که نتیجۀ تاریخ ملت ها و در نتیجه هویت آنهاست. پایداری و دوام و قوام یک ملت یا یک قوم در ارتباط تنگاتنگ با فرهنگش معنا پیدا میکند و به هویتش شکل می بخشد. فرهنگ برای انسان چیزی است مثل گذشتۀ فردی او و در برگیرندۀ آینده او؛ همچنان که فرد بدون گذشته اش معنی و مفهوم ندارد،به رسمیت شناخته نمی شود،بدون خویش وسرگردان است.انسان فرهنگ گم کرده، فرهنگ از یاد برده و یا فرهنگ ربوده شده،بی هویّت و بیخویشتن می باشد و در نتیجه بدنبال هر موج و پیامی می رود و از اندیشه وتفگر خود فاصله می گیرد. همه چیز رادر خارج ازخود می جوید و می بیند و به آسانی فریب محیط پرزرق و برق خارج را می خورد و از خود بیگانه تر می شود.
در این رابطه به نظر می رسد که نزدیکترین راه برای تداوم موجودیت فرهنگ خودی و حفظ دستاوردهای فرهنگی(تاریخ)برقراری عدالت اجتماعی و شناخت و شناساندن فرهنگ قوی و ملی است که به شکوفایی استعدادها در جهت اعتلا و بالندگی فرهنگی کمک کرده و در خدمت توسعه قرار می گیرد.
اهمیت فرهنگ و اثر آن در رفتار انسان انکار ناپذیر است. از این جهت در علوم رفتاری فرهنگ از جایگاه والایی برخوردار است. فرهنگ می تواند اثرات عمیقی در آموخته ها،اعمال و رفتار انسان داشته باشد. اعمال و رفتار انسان در خلوت و جمع، در محیط خانواده، در محیط اجتماعی و در محیط کار، زاییدۀ فرهنگ است.
ولی متأسفانه مشاهده می شود جوامعی که از فرهنگ های غنی و پر محتوا ملی و مذهبی برخوردارند، در فقر فرهنگی و یا بهتر بگویم در فقر رفتاری قرار گرفته و مهمترین علت آن نیز بیگانگی با فرهنگ خود و شیفتگی به فرهنگ های بیگانه است. فرهنگ برای برخی از جوامع مانندغنایم زیر زمینی است که هنوز شناخته و استخراج نشده است و شاید هم دیگران آن را شناخته،استخراج و از آن استفاده می کنند و فرهنگ های مبتذل خویش را به دیگران منتقل می کنند.
جعفر شکوریان