اجناس خارجی با ورود به بازار داخل زمینه فرهنگی نامریی همراه خود به ارمغان میآورند که فرهنگ غنی و اسلامی ما را مورد تهاجم قرار میدهند تا فرهنگ غرب را جایگزین کنند. بسیج عمومی مردم برای تشویق به مصرف کالاهای داخلی یکی از این وظایف است. به نوعی برای پررنگ کردن توجهات به این مسأله باید وجدان عمومی جامعه را به آن حساس کرد.
زمانی میتوانیم به توسعه پایدار برسیم که روند تولید و مصرف در کشورمان را به بهترین شکل ممکن هدایت، نظارت و مدیریت کنیم. در مهندسی فرهنگی باید این مسأله را به درستی تشریح و تبیین کنیم که جامعه درعین حالی که باید در رفاه باشد، در همان حال تفکر و نگرش تولیدی هم داشته باشد .و در عین ورود کالایی که در داخل تولید نمیشود صادرات را هم باید تنظیم کرد و از ورود کالای مشابه به کشور اجتناب ورزید. داد و ستد نیازمند مدیریت است اگرچه باید اعتراف کرد که در بخش واردات کالا به کشورمان از مدیریت و نظارت قوی و خوبی برخوردار نیستیم.
حمایت از تولید و سرمایهگذاری علمی- فنی و صادرات در حوزههایی که به لحاظ تاریخی در کشور ایران دارای مزیت اقتصادی بودهاند نظیر فرش، خشکبار، زعفران، ابریشم و… از اهمیت راهبردی و استراتژیک، درآمدزایی و فقرزدایی گستردهای برخوردار خواهد شد. چرا که این محصولات از یکسو متعلق به نواحی محروم و کمتر پیشرفته هستند و از سوی دیگر احیای آنها به اشتغال نیروهای ساده و کمتخصص در کنار متخصصان و در نتیجه کاهش مهاجرت، پیشرفت متوازن، کاهش بیکاری و… منجر خواهد شد.
جعفر شکوریان
روزنامه عجب شیر
روزنامه سراسری عجب شیر
انتشارات شکوریان