مردمسالاری و حاکمیت ملت و سپردن کار مردم به دست مردم یکی از مطالبات ملت ایران در انقلاب مشروطه، نهضت ملی ایران و انقلاب اسلامی سال ۵۷ بوده است. یکی از شرایط اولیه در یک کشور دارای دموکراسی وجود احزاب مختلف هستند، حزب های متنوع در جامعه با کارکردهای متعدد من جمله گسترش مشارکت سیاسی حضوری پرشور در انتــــخابات و مدیریــــت منازعات سیاسی تاثیر بسزایی دارند. حزب ها میتوانند با آگاهی دادن به بینش سیاسی افراد موجهای را معرفی کنند، پس برای دستیابی به توسعه سیاسی و اقتصادی وکنترل و تحدید قدرت، ایجاد احزاب قانونی و قدرتمند لازم است.
وقتی شاهد احزاب پویا و فعال باشیم دیگر خبری از پولهای آنچنانی و باد آورده و تبعیضات علمی، شغلی، اقتصادی نخواهیم بود، اهمیت نقش احزاب در توسعه سیاسی انکار شدنی نیست، پس برای رسیدن به اهداف عالی اقتصادی، توسعه سیاسی لازم و ضروری و بهترین نقشه راه حزب ها هستند.
تجربه نشان داده افرادی که عضو یک حزب یا گروه جریان سیاسی شناسنامه داری بودهاند شانس بیشتری از افراد غیر حزب برای جذب رای برخوردارند .دریک نظام دموکراسی این احزاب و برنامههای اجرایی آنان است که با یکدیگر رقابت میکنند
و در واقع مردم قبل از اینکه به اشخاص معرفی شده درانتخابات فکر کنند به برنامه های اعلام شده از طرف احزاب رای میدهند.
اما متاسفانه علیرغم تجربه های گذشته در نظام سیاسی فعلی هنوز این اشخاص و افراد هستند که مورد گزینش و انتخاب قرار میگیرند و نه احزاب و برنامهها. متاسفانه باید عرض کنم احزاب ما در زمان انتخابات ظهور پیدا می کنند و برنامه های مدون، دیدگاه های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی… را ندارند. و احزاب چندانی قوی هم نداریم در شهرستانها دفاتر و عضو فعالی داشته باشند. قابل ذکر است که جامعه ایران از زمانی که نظام پارلمانی را جایگزین حکومت استبدادی کرد با این مشکل روبرو است و هنوز هم نتوانسته آنچنان که باید شرایط فعالیت احزاب سیاسی را در جامعه فراهم کند.
نگاه منفی به احزاب سیاسی درجامعه ایران تجربه تلخی است که در گذشته نیز روی داده و یا شاید به علت وجود تفکراتی تمامیت خواه هیچگاه فرصت ظهور و بروز واقعی پیدا نکرده است . قابل ذکر است که جامعه ایران از زمانی که نظام پارلمانی را جایگزین حکومت استبدادی کرد با این مشکل روبرو است و هنوز هم نتوانسته آنچنان که باید شرایط فعالیت احزاب سیاسی را در جامعه فراهم کند.
تجربه جهانی نیز نشان میدهد که در کشورهای توسعه یافته، برگزاری انتخابات آزاد و سالم و تعیین نمایندگان واقعی مردم و سپردن کار مردم به دست مردم ازجمله دستاوردهای مطالبات دموکراسیخواهی در دویست سال اخیر بوده و در دوران جدید یگانه ساز و کار مؤثر و تنها، شیوه مسالمتآمیز در دستیابی به دموکراسی و حاکمیت ملت و گردش مسئولان در چارچوب گفتمان اصلاحطلبی و تحقق برنامههای توسعه پایدار بوده است.
در کشورهای در حال توسعه حضور مردم در انتخابات و مبارزه پارلمانی به عنوان مؤثرترین روش و اصولیترین و کم هزینهترین راه دستیابی به آرمانهای مردمسالاری و حاکمیت ملی است. از اینرو حضور در انتخابات وتقویت فرایند دموکراسی یک وظیفه ملی و دینی است. در این فرایند آگاهیبخش هم حاکمان و هم مردم به تدریج آموخته میشوند و نهال دموکراسی بارور میشود. دراین راستا احزاب سیاسی نقش تعیین کنندهای در سازماندهی و تربیت فعالان سیاسی ـ اجتماعی و برنامهریزی برای پاسخ به نیازها و آرمانهای شهروندان و پاسخگویی در قبال مردم بر عهده دارند. تجربه نشان داده است در غیاب احزاب سیاسی مستقل و ریشهدار در جامعه فرصت برای عوام فریبی در کشورهای در حال توسعه فراهم میشود و در این شرایط در فرایند دموکراسی و انجام برنامههای توسعه اختلال به وجود میآید. با وجود احزاب قوی دیگرپول نقش اول درانتخابات ایران را در بین نمایندگان ایفا نخواهد کرد
اینکه نمایندگانی که با صرف هزینه های چند صد میلیونی به مجلس راه پیدا می کنند هیچگاه نمیتوانند دغدغه مردم و مسائل مهم کشور را داشته باشند، چنین نمایندگانی هیچ گاه دغدغه های مردم و مسائل ملی برایشان مهم نیست. بر پایه چنین ضرورتهایی وزارت کشور و همه نهادهایی که مسئولیت برگزاری انتخابات را بر عهده دارند بایستی زمینه حضور همه احزاب سیاسیکه به قانون اساسی التزام دارند اعم از اصلاحطلبان و محافظهکاران، اصولگرایان را در انتخابات پیش روی مجلس دهم فراهم آورند تا در یک رقابت آزاد و سالم مردم فرصت شنیدن برنامههای احزاب مختلف را پیدا کنند و به نمایندگانی که معرفی میکنند با آگاهی رأی دهند. احزاب در چارچوب قانون و رسالتی که بر عهـــده دارنـــد می توانند از ورود افراد غیر لایق به مقوله انتخابات جلوگیری کند، چرا که دیگر افراد به تنهایی و با حرف و حدیث های زیاد به کارزار رقابت های انتخاباتی ورود نمیکنند بلکه این احزاب هستند که بر اساس شاخص ها و معیارهای مورد نظر و بر حسب کفایت، تخصص، تجربه معرفی می شوند.